Dag 28

Rustdaggie in Tuscania dus .. uitslapen tot 8 uur, dan een Italiaans ontbijtje (koffie, glaasje sap en een oude droge koek van eereereergisteren).
Lekker weertje, bewolkt, prettig warm en lekker windje.

Met de fiets ga ik op pad en rij eerst langs de grote schuur iets verder op het land. Mijn vriend staat daar zijn schapen per 6 te melken met een soort 'melkmachine' uit de vorige eeuw. Veel handwerk en regelmatig loopt de boel vast. Mocht meteen even helpen als 3e handje om wat verbogen stangen weer recht te krijgen.

Tuscania is een erg mooi plaatsje met op het eerste oog veel oude en historische gebouwen. Wel is na een zware aarbeving in 1970 veel verloren gegaan en/of herbouwd/gerestaureerd.

Als enige bezoeker, zo vroeg was het nog, eerst maar eens de Basilica San Pietro bekeken. Deze ligt imposant op een heuvel eigenlijk net buiten de stad. Een heel oud kerkje met een mooie crypte en wandschilderingen. In het gebouw zijn ook diverse etruskische elementen (her)gebruikt.
Een mooi boek (engels :) over Tuscania en omgeving gekocht. gewicht te verwaarlozen...

Bij een heerlijke cappuccino op het pleintje bij het stadhuis het boek gelezen en daarna maar eens het (gratis!) museum bezocht. Daarin zijn allerlei Etruskische zaken tentoongesteld die uit de diverse gevonden tombes in de buurt van Tuscania komen. Mooi verlicht en goed beschreven (Nederlandse beschrijvingen), echt het bezoeken waard!

Na enig gepiep van de achterfietsrem tussendoor de fietsenmaker opgezocht. Een erg vriendelijke en deskundige man, die voor een paar euro mijn remblokjes vervangt (was rechtsachter heel erg nodig)en de boel meteen weer even goed afstelt.

Het idee was nu om een echte Etruskische tombe te gaan bezoeken en na een fietstochtje langs diverse bordjes met pijltjes richting 'ETRUSKI TOMBS' kom ik net buiten de stad aan bij een afgelegen weggetje dat met zeker 20% recht omhoog gaat! Zo steil had ik ze nog niet gehad deze 'vakantie'. Na vele meters (100? 200?) zweten was ik boven en na nog eens enige kilometers als een mountain biker over (zand)paden crossend, kwam ik bij de toeristische attractie aan: GESLOTEN. Op de weg terug was het handig dat die remblokjes net waren vernieuwd.

Terug op de Azienda heerlijk luieren en lezen in de tuin. Augustinho komt mij ook nog even uitleggen dat de mooie palmbomen waaronder ik in de schaduw zit, binnen een jaar door een vervelend torretje (een soort boktor?) naar de mallemoeren kan worden geholpen. Hij controleert daar dus ook wekelijks op.

Vandaag toch weer zeker 20 kilometertjes gefietst.