Dag 14, Al weer effe klimmen
Door: Jaap
Blijf op de hoogte en volg Jaap & Annet
03 Juni 2010 | Italië, Prato
Richard was het in zijn bol geslagen en om 09:30 uur was hij al weg....
In de nacht weer veel regen maar in de ochtend was het droog. Om 10:00 uur kon deze jongen weer fietsen. De benen voelen redelijk vandaag!
In de diverse dorpjes was er sprake van een feestdag met processie. Overal liepen mensen in uniformen en werden saluutschoten gelost met kleine kanonnen. Soms wel even wringen om er langs te komen.
Zoals verwacht ging de weg steeds meer omhoog en na een uurtje haal ik Richard bij. We besluiten vandaag samen de Reschenpas te pakken te nemen.
Een kilometer of 2 te laat komen we er achter dat we hoofdweg hebben genomen en besluiten maar door te rijden, ondanks het vele verkeer dat ons steeds voorbij raast. Vooral in tunnels is dat geen fijn gevoel.
De klim is er niet minder om en op de eerste hobbel bij Nauters nemen een bakkie. In de verte zien we blauw en zon, goed voor de algehele gesteldheid en het moreel.
Vanaf hier stijgt het nog maar 'beperkt' (Hans noemt dit in zijn boekjes steeds vals plat of een beetje op en af...).
Bijna boven komen we Jan tegen, die man uit Linschoten waarvan ik de naam was vergeten!
Als de drie musketiers, Jan zijn woorden, fietsen we Italie in en de zon tegemoed!
Na de pas de Reschensee, met nog een gemeen kort 13% heuveltje, lekker voor de beentjes.
Dan veel veel veel afdelen, ook wel eens lekker, door een werkelijk prachtig landschap.
Het staat een straf, al vrij warm, windje... gelukkig in de rug.
Vlak voor Prato maar eens lekker uitgerust aan een meertje (see) met wat bier en een Frankfurter (calorietjes die niet in Dr. Frank zijn verhaal voorkomen).
We stoppen bij Camping Sagemuller in Prato.
Lekker douchen (er is zelfs een gigantisch binnenzwembad), pizzaatje, glas Lagrein, gelatootje en vroeg naar bed...
O ja, de korte broek kan ...
PS Richard kramp in linker been, ik heb maar niet gelachen, zoals hij eerder wel deed in Lindau toen mij de kramp in het rechterbeen schoot.
CIAO!
O ja, de samenvatting
Circa 71 kilometers met de fahrrad.
Hoogst gemeten snelheid: 65 km per uur.
Erg veel mooie bloemenvelden onderweg in velerlei kleuren (o.a. koekoeksbloemen).
Sfeer: richting 10 (want zon en blauwe luchten).
In de nacht weer veel regen maar in de ochtend was het droog. Om 10:00 uur kon deze jongen weer fietsen. De benen voelen redelijk vandaag!
In de diverse dorpjes was er sprake van een feestdag met processie. Overal liepen mensen in uniformen en werden saluutschoten gelost met kleine kanonnen. Soms wel even wringen om er langs te komen.
Zoals verwacht ging de weg steeds meer omhoog en na een uurtje haal ik Richard bij. We besluiten vandaag samen de Reschenpas te pakken te nemen.
Een kilometer of 2 te laat komen we er achter dat we hoofdweg hebben genomen en besluiten maar door te rijden, ondanks het vele verkeer dat ons steeds voorbij raast. Vooral in tunnels is dat geen fijn gevoel.
De klim is er niet minder om en op de eerste hobbel bij Nauters nemen een bakkie. In de verte zien we blauw en zon, goed voor de algehele gesteldheid en het moreel.
Vanaf hier stijgt het nog maar 'beperkt' (Hans noemt dit in zijn boekjes steeds vals plat of een beetje op en af...).
Bijna boven komen we Jan tegen, die man uit Linschoten waarvan ik de naam was vergeten!
Als de drie musketiers, Jan zijn woorden, fietsen we Italie in en de zon tegemoed!
Na de pas de Reschensee, met nog een gemeen kort 13% heuveltje, lekker voor de beentjes.
Dan veel veel veel afdelen, ook wel eens lekker, door een werkelijk prachtig landschap.
Het staat een straf, al vrij warm, windje... gelukkig in de rug.
Vlak voor Prato maar eens lekker uitgerust aan een meertje (see) met wat bier en een Frankfurter (calorietjes die niet in Dr. Frank zijn verhaal voorkomen).
We stoppen bij Camping Sagemuller in Prato.
Lekker douchen (er is zelfs een gigantisch binnenzwembad), pizzaatje, glas Lagrein, gelatootje en vroeg naar bed...
O ja, de korte broek kan ...
PS Richard kramp in linker been, ik heb maar niet gelachen, zoals hij eerder wel deed in Lindau toen mij de kramp in het rechterbeen schoot.
CIAO!
O ja, de samenvatting
Circa 71 kilometers met de fahrrad.
Hoogst gemeten snelheid: 65 km per uur.
Erg veel mooie bloemenvelden onderweg in velerlei kleuren (o.a. koekoeksbloemen).
Sfeer: richting 10 (want zon en blauwe luchten).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
