Dag21 - Sauerroute
Door: Jaap
Blijf op de hoogte en volg Jaap & Annet
10 Juni 2016 | Noorwegen, Steinkjer
Huisje schoon, douchje, alles ingepakt en GO.
Het pontje van 9:45, gratis voor fietsers! Om 10:00 uur fiets ik weg vanaf de overkant, Rørvik, een mooie heuvelroute langs de kust. Vanaf Leksvik klimmen we naar de fjell, een hoogvlakte met veel meertjes/vennetjes, lupinen, wollegras, heideachtig en ... schapen.
De schapen luieren midden op de weg, met bij ieder schaap doorgaans twee lammetjes. De lammetjes rennen direct naar moeders zodra ze iets bespeuren. Als ik er aan kom fietsen rent de hele kudde voor mij uit over de weg, totdat er een auto nadert en alles de heuvel op dendert, een mooi gezicht.
Op de fjell, die echt niet vlak is, is het voortdurend zwaar klimmen / licht dalen, en is de vegetatie zoals eerder genoemd apart. Naald- en loofbomen, open stukken heide, vennetjes en meertjes. Veel (korst)mossen.
Ik zie een hele mooie en grote groene specht, die zich steeds verstopt achter op een elektrische tijdspaal. Dat is trouwens wel een dingetje in Noorwegen. Overal waar je prachtige foto's kan maken moet je een positie kiezen om al die palen met elektra draden in beeld te vermijden.
Op het einde van de dag begint het licht te miezeren, mag eigenlijk geen naam hebben.
In Steinkjer, na 118 km, vindt mijn rechterbilspier het genoeg. Gisteren (licht) door de enkel gegaan en mij daarbij op mijn rechterzij laten vallen, met als gevolg een enigszins gekneusde bilspier :)
Op de camping kom ik het Zwitserse fietsstel weer tegen, Manu(ell) en Fabienne Thum. Later fietst er nog een Duits stel binnen, maar die zonderen zich compleet af op een uithoek van de camping. Van de campingbaas krijgen we het ultra handige handboekje over de RV17, eigenlijk bedoeld voor de automobilist, maar met handige info over de ferry's en tunnels die we allemaal nog gaan tegenkomen.
En.....het is GRATIS!
Van Manu kan ik gelukkig een lepel lenen, mijn spork is weer eens op onverklaarbare wijze uit beeld geraakt... Na en heerlijk soeppie met brood, avondwandelingetje in de zon (waarbij ik wordt 'aangevallen' door een meeuw met jong) duiken we voldaan in het tentje.
PS dezelfde meeuw had eerder, terwijl ik afrekende bij de campingbaas, mijn broodje al aangepikt achter op de fiets! Manu en Fabienne hadden daar, bleek later, met veel plezier naar zitten kijken. De dag erop heb ik vriendschap gesloten met de twee meeuwen en ze de rest van het broodje gegeven.
Het pontje van 9:45, gratis voor fietsers! Om 10:00 uur fiets ik weg vanaf de overkant, Rørvik, een mooie heuvelroute langs de kust. Vanaf Leksvik klimmen we naar de fjell, een hoogvlakte met veel meertjes/vennetjes, lupinen, wollegras, heideachtig en ... schapen.
De schapen luieren midden op de weg, met bij ieder schaap doorgaans twee lammetjes. De lammetjes rennen direct naar moeders zodra ze iets bespeuren. Als ik er aan kom fietsen rent de hele kudde voor mij uit over de weg, totdat er een auto nadert en alles de heuvel op dendert, een mooi gezicht.
Op de fjell, die echt niet vlak is, is het voortdurend zwaar klimmen / licht dalen, en is de vegetatie zoals eerder genoemd apart. Naald- en loofbomen, open stukken heide, vennetjes en meertjes. Veel (korst)mossen.
Ik zie een hele mooie en grote groene specht, die zich steeds verstopt achter op een elektrische tijdspaal. Dat is trouwens wel een dingetje in Noorwegen. Overal waar je prachtige foto's kan maken moet je een positie kiezen om al die palen met elektra draden in beeld te vermijden.
Op het einde van de dag begint het licht te miezeren, mag eigenlijk geen naam hebben.
In Steinkjer, na 118 km, vindt mijn rechterbilspier het genoeg. Gisteren (licht) door de enkel gegaan en mij daarbij op mijn rechterzij laten vallen, met als gevolg een enigszins gekneusde bilspier :)
Op de camping kom ik het Zwitserse fietsstel weer tegen, Manu(ell) en Fabienne Thum. Later fietst er nog een Duits stel binnen, maar die zonderen zich compleet af op een uithoek van de camping. Van de campingbaas krijgen we het ultra handige handboekje over de RV17, eigenlijk bedoeld voor de automobilist, maar met handige info over de ferry's en tunnels die we allemaal nog gaan tegenkomen.
En.....het is GRATIS!
Van Manu kan ik gelukkig een lepel lenen, mijn spork is weer eens op onverklaarbare wijze uit beeld geraakt... Na en heerlijk soeppie met brood, avondwandelingetje in de zon (waarbij ik wordt 'aangevallen' door een meeuw met jong) duiken we voldaan in het tentje.
PS dezelfde meeuw had eerder, terwijl ik afrekende bij de campingbaas, mijn broodje al aangepikt achter op de fiets! Manu en Fabienne hadden daar, bleek later, met veel plezier naar zitten kijken. De dag erop heb ik vriendschap gesloten met de twee meeuwen en ze de rest van het broodje gegeven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
