Walvissen

Om 07:00 stonden wij al klaar bij walvisspot checkin balie. Lekker warm aangekleed, Jaap in korte broek (as usua).

De tocht gaat door en we mogen betalen. Na een video / instructie volgt een korte busreis naar de haven aan de andere kant van de baai.
Om 08:00 uur kozen we het ruime sop en zaten heerlijk binnen, totdat de kapitein een walvis had gelokaliseerd m.b.v. een hydrofoon (soort erg groot gehoortoestel).

Met zijn allen naar buiten en de zee afspeuren voor het karakteristieke walvis waterfonteintje, dat onstaat bij het uitademen als het beest bovenkomt.

Gelukkig werd de walvis snel gevonden en bleef deze een tiental minuten bovenliggen om lucht in te slaan. Mooi moment om vanaf dichtbij foto's te maken.

Het mooiste moment is echter als de walvis weer gaat duiken, hij/zij komt dan nog 1x boven en duikt onder waarbij de staart als laatste afscheid neemt. Een mooi fotomomentje.
Ook kwam er nog even een gigantische albatros voorbij zweven. Nog een mooi fotomomentje.

Na wat verder zoeken had de kapitien weer een walvis gespot (of was het dezelfde ?? :).
Het hele gebeuren herhaalde zich.

Op de terugweg in de bus, na zeker twee uur varen, was het een grote
geeuwpartij.

Koffie met worteltjestaart (...lekker he) brengt ons weer bij zinnen. Op de camping maar weer eens uitgebreid geblogd en nu ook wat fotootjes op de site kunnen zetten.

De zon komt er lekker door terwijl uit de mail blijkt dat Nederland zit te blauwbekken in de sneeuw. Voelt wel goed :)

's Middags werd het tijd voor een typisch Leo museumpje, het Kaikoura Museum. Een huisje mwet (grote) schuur vol historische zaken betreffende Kaikoura en omgeving.
Oude foto's , verhalen, voorwerpen, schelpen, botten, oude drukpers van de The Kaikoura Star, wasmachines, heel oud pakje Persil, fossielen, zadels, rijtuigen....
Achter het museum stond ook nog de oude gevangenis, twee cellen waarvan eentje een heuse isoleercel.
Wat ons achteraf wel tegenviel, was dat wij de familie Stille niet in het gastenboek konden terugvinden (jaar 2009).

's Avonds een hapje in The Whaler, laat daar nu ook net Pommy Mike's Trivial Quiz te gaan starten. Om half negen start de quiz en het is dan bommetje vol gelopen, met backpackers maar ook locals.
Wij sluiten ons na enige tijd aan bij een groepje locals en de drank vloeit rijkelijk...

Niet gewonnen, slecht derde, maar wel een hele leuke avond gehad.
Een ontnuchterende wandeling door de frisse avondlucht en dan pitten.


PS n.a.v. reacties hier nog wat reacties:

Jacques: wil jij Jop nog eens vragen naar de status van de wasmachine, hij laat naar ons toe niets los?!
Trouwens, mijn bovenkamer doet het nog steeds goed, geloof ik, toch??

Margriet: een vakantie zonder gezelligheid en vooral kletsen (Annet) is natuurlijk geen echte vakantie. Maar dat weet jij als de beste!

Terry: jij hebt echt gelijk. Het lijkt wel alsof al die vreemde mensen / types op Annet afkomen. Ik kan ze maar met moeite weer de deur uit krijgen.

John: we hebben ons Spaceship al gekocht en laten deze via KLM Cargo invliegen! Super autootje...

Reneke: NZ is een aaneenschakeling van mooie 'dingen'. De gevoelstemperatuur is hier dagelijks boven de 22 Celsius!

Trees, Hans & Connie: wij komen hier zelf aan lezen eigenlijk niet toe, hopelijk hebben jullie wel tijd om al onze verslagen te lezen.