Abel Tasman

Na voedzaam ontbijt om 8:30 uur in de al klaarstaande bus gestapt die ons naar Kaiteriteri brengt. Een gezellige chauffeur die uitgebreid ingaat op de vele fruitsoorten die we onderweg tegenkomen. Ook leuk om te weten dat er de nodige rechtzaken lopen over de gekleurde (witte/rode) netten die over de boomgaarden worden gespannen, om de warmte vast te houden. Met zo'n mooi duur huis boven op de berg, wil je daar natuurlijk niet tegenaan kijken.

In Kaiteriteri stappen we over op een watertaxi. Deze brengt ons in vliegende vaart hogerop langs de kust, het Abel Tasman Park in.
Onderweg varen we langs schitterende strandjes, zien zeldzame zeehonden op de rotsen en allerlei gevogelte.
Ook The Joker & wife ondernemen deze tocht.

In Tonga Bay worden we op het strand gedumpt. Goed insmeren en lopen maar.
Er zijn ook mensen die hier een weekje rondlopen, en overnachten in een hutje of (zelf meegebracht) tentje.

De wandeling begint met een leuk klimmetje maar loopt door een schitterend subtropisch deel van het eiland, met mooie doorkijkjes naar baaien met groen/blauw water.
Het blijft veel klimmen en dalen.

Onze lunch, meegebrachte boterhammen met Nutella, nuttigen we op een mooi uitzichtspuntje. Ook The Joker zien wij daar weer en een tweetal Nederlandse studenten uit Utrecht. Die lopen wat dagen rond en hebben dus de benodigde bepakking (en eten: 3 broden & grote pot Nutella :) bij zich. Ze vieren dat ze net hun Master hebben afgerond.

Op het laatste stuk van onze trail komen een klein (later bleek Frans) knulletje tegen, die helemaal alleen lijkt te lopen, Na een 'handen en voeten' gesprek komen wij erachter dat hij Frans spreekt en dat hij lekker (ver) voor zijn ouders en broertjes uitloopt.
Best wel onverantwoord, het knulletje is amper 8 en er zijn stukken (smal) pad waar je zo een diepe afgrond in kan glijden.

Gelukkig arriveren we allemaal heelhuids bij het eindpunt, Torrent Bay. We hebben er dan circa 15 kilometers op zitten.
Omdat we nog een uurtje over hebben voor vertrek, kunnen we lekker pootje baden en (Annet) zonnebaden op het strand.Het is flink warm en de zon brandt er aardig op los.

Jaap mocht nog het complete en gedetailleerde levensverhaal en reisverslag van een tweeendertigjarige puber aanhoren, die samen met zijn moeder door Australie en NZ reist. Deze jongeman had een probleempje in de bovenkamer, maar Jaap heeft hem uiteraard vriendelijk en belangstellend laten kletsen.
Leuker was het verhaal van de local die zijn bootje kwam rechtleggen voor het opkomende tij, hij kwam hier al 60 jaar lang op vakantie en had een aardig optrekje en dito schip (het bootje dat recht moest worden gelegd, betrof slechts de prive taxi naar het schip verderop in de baai).

Trouwens, we zien opvallend weinig insecten en vogels in de bossen tijdens de wandeling. Dit was ons op het Noorder eiland ook al opgevallen.
Verder tot nu toe twee konijnen gescoord (levend) en vele platgereden possums, maar daar zijn er toch al teveel van.

Om 15:30 uur ging onze watertaxi weer terug naar Kaiteriteri en wij zaten helmaal achterop, nog lekker in het zonnetje. Een geweldige afsluiting van deze super tocht!

Om zes uur was het tijd voor onze Spa sessie. Lekker met zijn tweetjes in een hot pool (met bubbles).
Maar naar een (klein) kwartiertje waren wij het al zat en doken nog even lekker het iets frissere zwembad in.

Vanavond in het stadje een pizza gegeten in een wat r (=rare, maar het toetsenbord doet hier wel eens raar) tent.
Alles in Motown sfeer, zowel de muziek, aankleding en pizza's.
Annet nam een Diana Ross en Jaap een Wild Thing.

Na wat studie en discussie hebben we nu besloten om morgen door te rijden naar de walvissen in Kaikoura. En daarna (Leo let op, primeurtje), via Christchurch naar Oamaru (in iedere geval die richting).
Op zoek naar Fleur....