Dag 31, ROME WE KOMEN!

Tijd voor het laatste stukje fietsen!
Circa 48 kilometertjes (heen en terug Camping - Vaticaan).

Na enig gepuzzel kom ik op het fietspad langs de Tiber, een mooie route zo Rome in. Dit fietspad kent vele 'sluizen', stalen hekjes, waar je jezelf maar net met je fiets doorheen kunt wurmen. Als de bepakking iets te breed uitstaat heb je pech...
Ook passeer je nog een heus krottenwijkje, een zigeunerkamp en veel plekken waar hoognodig wel eens de bezem mag worden doorgehaald.

Onderweg haal ik (zelf zonder bepakking :) ) diverse Nederlandse fietsers in, die ook met het laatste deel bezig zijn, of op weg zijn naar het station dan wel vliegveld.

Opeens sta je dan bij een brug voor een vastgelast hek!? Het bekende punt in de route waar je de bepakking van je fiets moet halen en de fiets 2x over de hekken moet tillen!

Ik wacht daar even op twee wat oudere heren uit Nederland, zodat ik ze kan helpen met het tillen van hun bagage en fietsen. Terwijl ik aan het sjouwen ben, komen er zes fietsers uit Florence langs die ook even de handen uit de mouwen steken. Na een leuke groepsfoto wordt mij gevraagd mee te rijden, ze gaan toevallig naar het Vaticaan, op audientie bij een of andere geestelijke!
Onderweg worden we nog opgepikt door een racefietser uit Rome die onze gids in Rome is.

Dat wordt dus een kris kras rit door Rome waarbij we diverse toeristische plekjes alvast aandoen (diverse fonteinen, beelden, kerken en, als sluitstuk, het Pantheon).

Meteen een cursus hoe je met de fiets door (soms) 5-baans autoverkeer in Rome moet rijden. Hand uitsteken, vooral niet kijken en dan gaan. Uit je ooghoek kijken of de auto direct naast je, na uiteraard eerst gas bij te geven, uiteindelijk wel wat gaat inhouden. Zelf geen enkele hapering tonen, anders heb je verloren en moet je stoppen!

Na het Pantheon rijden we binnendoor naar een 'bekende' bar waar we een bakkie leut moeten nemen. Koffie met ei, iets speciaals, wordt mij door Lorenzo verteld. Ik vond het al een beetje apart smaken, maar wel lekker.

Vlak voor een hele stijle trap stoppen we en nemen we afscheid. De groep gaat ergens de fiets parkeren en zich omkleden. Ik hoef alleen maar even met de fiets de trappen op te sjouwen en .... dan zie ik het Vaticaan wel liggen.
Lorenzo, de groepsleider met het geldzakkie, geeft mij zijn kaartje en we spreken af om, als hij in Holland is, samen een rondje Nederland te gaan fietsen...

Na enig gesjouw blijkt dat het Vaticaan echt in de buurt ligt. Over de brug, langs de Engelenburcht en ik ben op het plein. Dat staat al behoorlijk vol en middels SMS vind ik Annet en Jop. Die staan bij een stel met fietsen uit Nederland (65 & 69 !) die ook voor de eindfoto en de Paus naar het plein zijn gekomen.

Na wat foto's in de mensenmassa van man en fiets, van man/vrouw en fiets en van lange staak Jop, komt de Paus zijn zegen uitspreken over de vele aanwezigen. Amper zichtbaar in het raampje, maar luid en duidelijk hoorbaar door de speakers. In vele talen, maar niet in het Nederlands.

Direct daarna is de reis ook echt over, het begint ongelooflijk hard te regenen, een kleine wolkbreuk!
Iedereen vlucht en zoekt beschutting.
Ik doe rustig mijn regenjas aan en wordt zeiknat...

Op de fiets naar Rome, een aanrader voor iedereen!

CIAO!

PS
Volgend jaar het verslag van Annet en Jaap samen op weg per fiets naar Berlijn, of naar Praag, of naar ....
Weet u een leuke route en/of bestemming, mail ons die dan even!