Dag37 - Hike?

Met een beetje blauw in de lucht en fors windje, ga ik vroeg op pad om de aangeraden hike te gaan lopen. Eerst fietsen we een pad af tot we niet meer verder kunnen, over het hek dat de schapen tegenhoudt en dan zie je vanzelf wel het spoor...

Ik zie honderden schapestrontpaadjes, maar eentje lijkt wat meer te zijn gebruikt dan de anderen. Die wordt het dus. Op een bepaald moment gaat er een zijpoaadje rechtsaf scherp omhoog, maar ik kan mij niet indenken dat dit de genoemde, dan wel een vertrouwde, route is.
Ik loop en klim verder hoog over de rotsen, om een heuvelrug heen en kom bij een schitterende, afgelegen, baai.
Via andere paadjes, allemaal het werk van schapen lijkt mij, ploeter ik weer terug. Het uitzichtpuntje laat ik maar even voor wat het is, met al die nattigheid op de rotsen, en mijn slappe enkels, best wel een link dingetje om te doen.
Een paar Noren die ik op de terugweg tegenkom zijn het spoor ook kwijt (en hebben een gedetailleerde kaart). Op hun kaart zie ik dat ik toch echt omhoog had gemoeten. Zij gaan dat dus ook doen, hij met zware wandelschoenen, zij met licht roze gympjes...

's Middags wordt er bij de ingang van de camping, als ik net zit te lunchen voor mijn hutje, een hele oude motor met zijspan uitgeladen.
Er worden opnames gemaakt voor een serieuze Noorse kinderfilm 'Oscar Amerika's'. Een jochie zit in de zijspan, en er wordt een route over, tijdelijk afgezette, kustweg gereden terwijl er vanuit een heuse drone wordt gefilmd. Ik maak wat fotootjes en de wat norse regeltroela vraagt mij om vooral niks op Facebook te zetten, e.e.a. is nog zwaar in ontwikkeling.

Er komt weer zon en ik wandel nogmaals het strand op en af. Een Noor speelt er met zijn kleine zoontje en wijst mij het huis aan waar hij is geboren en waar nu zijn ouders nog wonen. Ook hij komt iedere zomer een weekje met zijn zoontje naar het eiland.

De hot pools worden door diverse gezinnen vanmiddag gebruikt. De Noorse campingeigenaar vertelt mij dat hij vorige jaar ontslag heeft genomen uit het leger en deze camping heeft gekocht. Een grote gok voor hem, maar tot nu toe loopt het goed. Het is wel even wennen aan de omgeving, als je uit een echte stad komt, maar daar had vooral zijn vrouw last van...

We koken maar weer eens wat macaroni met .... stukjes gebakken kip. Als fietser moet je niet te veel eisen aan je eten stellen, kleine porties vlees/gehakt zijn bijna niet te krijgen.

Na het eten: tent luchten en inpakken, fiets poetsen, tanden poetsen en op tijd pitten.
O ja, ook nog 10 kilometer gefietst.