Dag13 - Vrij kramperen

Laat weg, 8:45 uur, gelijk met het Harley Davidson motorstel uit het hutje achter mij. Hij een giga baart, zij een giga (paarde)staart. Aardige mensen, hij vertelt mij welke route ik zou moeten nemen, zij corrigeert hem en zegt 'een fiets is geen motor...'

In de eerste klim, die moeizaam gaat, eerst maar eens het achterwiel van de fiets iets rechter en vaster gezet. Er staan zoveel krachten op als je klimt.... Op het toppie een bakkie bij het tankstation, en dat is dan ook het enige gebouw in de verre omtrek. Blijkbaar toch rendabel.

Weer buiten diverse tunnels om over mooie wegen gefietst. Norfjordeid een stop voor een broodje. In Maurstad (op 80 km) besloten toch maar nog even door te gaan (klimmen), de camping in Åheim is echter niks, dus ...door door door.
Pontje Koparnes-Arvik voor 30 Nokkies ... en weer door. Nog even bij wat cabins gekeken, maar de eigenaar in zijn rode busje was opeens spoorloos verdwenen.

Uiteindelijk stoppen de beentjes ermee na 139 km en zoeken we een plekkie voor de tent. Het wordt een grasveldje met zooi, handig om op te zitten, aan een bospaadje de berg op, net boven een industrieterreintje buiten Larnes.
Als alles staat blijkt het paadje de lokale sport- en wandelroute te zijn van het onderliggende plaatsje. Erg vriendelijke mensen die allemaal vragen wat ik doe, hoe het gaat, etc. Als ik de hardloopclub, die drie maal langskomt. aanspoor tot enige snelheid maken, wordt mij verteld dat ze dat nooit bergop/bergaf doen, ze hebben een heuse hardloopbaan waar ze echt hardlopen. Het avondloopje is meer social talk, zullen we maar zeggen.

Die nacht slaap ik niet echt ontspannen, het regent en ook omdat er blijkbaar gewoon wordt doorgewerkt 's nachts op het terrein onder mij.
Eindcijfer een magere 11